PL
EN
DE
Na kanwie pięknych tradycji oraz na obfitującej w amatorskie zespoły teatralne ziemi rypińskiej, w kwietniu 1972 roku zakwitła I Rypińska Wiosna Teatralna. Pomysłodawcami jej byli: Inspektor Wydziału Oświaty i Kultury ówczesnej Powiatowej Rady Narodowej - Edward Koźmiński, kierownik byłego Powiatowego Domu Kultury - Maria Kaliciecka oraz instruktor PDK, później długoletni kierownik Klubu Towarzystwa Miłośników Ziemi Rypińskiej, wielokrotnie nagradzany instruktor teatralny - Bogdan Balcerowicz.
Ważną rolę w kontynuacji RWT odegrali ludzie skupieni w teatrze Stajnia Pegaza,działającym w PDK, którego motorami byli instruktorzy: Zenobia Rogowska i Adam Kuczmarski oraz ci wszyscy, którzy wówczas tworzyli teatry w całym byłym powiecie rypińskim. Lista ich byłaby zapewne bardzo długa.
I Rypińska Wiosna Teatralna odbyła się w dniach 16 - 23 kwietnia 1972r., a motto jej brzmiało: „Teatr jest najdemokratyczniejszą z form sztuki". Organizatorzy zaczerpnęli ową myśl z Józefa Narzymskiego, twórcy komedii społecznej, poety, prozaika, syna ziemi rypińskiej urodzonego w Radzikach Dużych, niedaleko Rypina. W I RWT wzięło udział 5 teatrów poezji: z PDK i LO w Rypinie, WDK w Dylewie, GDK w Skrwilnie i z klubu w Rypałkach. Zaprezentowały się także teatry dramatyczne z Kłuśna, Rojewa, Okalewka, Michałk i Pręczek. Każdy z tych zespołów oprócz występów na rypińskiej scenie dał jeszcze po dwa przedstawienia w terenie. Odbyło się ogółem 28 spektakli w różnych miejscach powiatu. Organizatorzy RWT nawiązali kontakt i współpracę z teatrem im. W. Horzycy w Toruniu. Dzięki temu kilku pierwszym „Wiosnom”, trwającym cały tydzień, towarzyszyły spotkania z aktorami tego teatru. Dodatkowym elementem towarzyszącym „Wiosnom” były tematyczne odczyty, wystawy plakatu teatralnego, książek, fotograficzne oraz profesjonalne programy artystyczne. Te ostatnie pozostały do dzisiaj. W pierwszych „Wiosnach” prezentowały swój dorobek artystyczny teatry dramatyczne i teatry poezji. Spośród tych ostatnich kilka lat prym wiedli gospodarze, czyli teatr poezji Stajnia Pegaza z PDK w Rypinie. Warto zwrócić też uwagę na ciekawe zjawisko artystyczne, jakim był wówczas teatr dramatyczny z Kłuśna.
1975 rok to schyłek Polski powiatowej. W tym właśnie roku odbyła się IV RWT przekształcona za sprawą ówczesnego dyrektora PDK - aktora Czesława Meissnera w Festiwal Ruchu Artystycznego. Przez kilka niedziel z rzędu prezentowały się różne zespoły artystyczne z terenu powiatu (taneczne, muzyczne, teatralne itd.) W roku następnym powrócono do dawnej formuły RWT. Jednakże rozpad powiatów spowodował naturalną śmierć bogatej i autentycznej teatralnej twórczości wsi.
Od 1977 roku RWT zaczęła funkcjonować jako Międzywojewódzki Przegląd Amatorskich Zespołów Teatralnych. Obecnie jest już imprezą ogólnopolską.
Wspaniała i pełna artystycznych wzruszeń atmosfera, tworzona poprzez aktorów, wielu przecudownych pasjonatów teatru oraz publiczność, to główne elementy wiążące niemal wszystkie edycje „Wiosen". RWT jest chyba jedynym Festiwalem, gdzie spotykają się teatry amatorskie wszelkich form (teatry ruchu, światła, uliczne, poezji, jednego aktora) i o różnym składzie osobowym, począwszy od przedszkolaków, młodzież, dorosłych, ludzi z niepełnosprawnościami, a na seniorach skończywszy. Dumą napawa nas fakt, że na deskach Rypińskiego Domu Kultury pierwsze, amatorskie kroki teatralne stawiali znani i popularni dzisiaj aktorzy tacy jak: Tomasz Karolak, Joanna Koroniewska, Magdalena Różdżka, Piotr Głowacki oraz pochodzący z Rypina Zbigniew Suszyński.
W przeglądzie tym nie ma w zasadzie podziału na kategorie. Jednym odstępstwem od tej reguły jest nagroda dla najlepszego teatru dziecięcego. Najlepsze teatry, aktorzy i reżyserzy mają szansę znaleźć się w gronie laureatów.
